Laten we terug
kijken, die zomer in onze hoofden
als zwart-wit geprojecteerde diavoorstelling
afspelen vaal grijs korrelig authentiek krakend
als een oude vinylplaat. we waren
onwerkelijk gelukkig, jij was en ik was – we waren
onwerkelijk. wij
brachten offers, werden slachtoffers
knielden niet meer ter adoratie
maar voor vergiffenis –
een heiligdom
blijft. dus laten we terug
kijken, terug kijken en zien
dat er eigenlijk helemaal niets
veranderd is
Schrijfzooi 